Als twee aardplaten botsen, worden de aardkorsten samengedrukt en plooien die. Zij drukken elkaar naar boven en… jij bent de draad allang kwijt. Hoe directeur Eric Gladdines van Kindcentrum De Wisselaar dit uitlegt? Met een Mars en een Snicker natuurlijk. Die duwt hij tegen elkaar. De twee repen buigen nu omhoog. “En zo ontstaan bergen.” Die eerste ontmoeting met Eric vergeten wij nooit meer. Maar ook niet hoe bergen ontstaan. En dit is precies wat Eric met het nieuwe onderwijs wil bereiken.
Interview met Eric Gladdines – Kindcentrum De Wisselaar
Tekst: Inge Fransen | Fotografie: Kirsten Munnich
Wat is het doel van de Wisselaar?
“De talenten van onze leerlingen aanboren op het eigen niveau. Dat is wat wij willen. Spelend leren is ons doel. De vreugde van het spel koppelen aan onbewust iets leren, maakt school nog leuker. Wij zijn er niet alleen tijdens lesuren, maar ook daarvoor en daarna, met de opvang waar we mee samenwerken.”
Hoe ziet het nieuwe onderwijs op de wisselaar eruit?
“We groeien naar individueel onderwijs. Dus leerlingen krijgen opdrachten die bij hun niveau passen. Als een leerling moeite heeft met rekenen, kan hij op een lager niveau oefenen om het zo beter onder de knie te krijgen. Terwijl hij tegelijkertijd taaloefeningen van een hoger niveau maakt, want dat ligt hem beter.”
“Leerlingen kiezen zelf of ze opdrachten op de Chromebook of in een schrift maken. Ook hun voortgang houden zij zelf bij. Zo worden zij eigenaar van hun leerproces. En krijgen ze echt het gevoel dat ze zelf invloed hebben. Dat bevordert hun eigenwaarde en zo staan zij zelfverzekerder in de wereld. Die zelfverzekerdheid komt ook in hun latere
leven goed van pas.”
Hoe draagt het gebouw bij aan deze nieuw onderwijsmethode?
“Het belangrijkste was dat we open, toegankelijke ruimtes creëerden. Weg met de traditionele lokalen. Nu hebben we vier lesruimtes die aan één kant open zijn, grenzend aan het centrale leerplein. Daar wordt zelfstandig gewerkt. Je verwacht misschien dat een open ruimte waar iedereen les krijgt, hét recept is voor chaos. Dat gebeurt dus niet. Als wij de leerlingen de juiste opdrachten geven, hebben ze genoeg om handen om elkaar niet af te leiden.”
Hoe bewaar je die rust dan?
“Het rooster van alle klassen is zo opgebouwd, dat iedereen op hetzelfde moment uitleg krijgt. Daarna gaan leerlingen zelf aan de slag. Opdrachten zijn op maat, dus ze krijgen de uitdaging die ze nodig hebben. Als het te makkelijk of te moeilijk voor ze is, dan gaan ze rondkijken en beginnen ze elkaar lastig te vallen. Wij hebben de rust dus zelf in de hand. En daarnaast is het werken op het leerplein een beloning, dat mag niet zomaar. En dat is weer zo ingericht dat
ieder een eigen leerplek heeft.”
“Leraren krijgen een coachende rol. We geven niet meteen het antwoord op een vraag, maar laten het leerlingen eerst zelf oplossen. Als dat niet lukt, springen we natuurlijk bij.”
– Eric Gladdines
Wanneer kwamen De Buren in beeld?
“Ik kende Linda al van een aantal jaar geleden, toen ik een logo nodig had voor een andere basisschool. Het vertrouwen was er al, daarom klopte ik nu opnieuw bij hen aan. We vroegen hen en nog een andere partij om een logo en huisstijl te ontwerpen. Wij legden onze filosofie uit en ze konden daar direct mee aan de slag. De eerste schetsen overtuigden het team om voor De Buren te kiezen.”
Wat betekent het logo voor het kindcentrum?
“Ons logo is anders dan het standaard schoollogo. Niet te lief, met wat lef. Passend bij jonge kinderen en de schoolverlaters. De driehoeken of diamanten vallen als puzzelstukjes in elkaar, zoals de puzzel van ieder kind dat doet. Ze komen als ruwe diamant binnen en verlaten wat meer gepolijst onze school. En op een diamant ben je zuinig, het is iets kostbaars. Het geribbelde lettertype geeft aan dat niet alles strak hoeft te zijn. Een leerproces is ook flexibel, vinden wij.”
